สำรวจ อดีต. ….เรียนรู้จาก (Tornado 1)
นั่งทบทวนความหลัง ..อันแสนหอมหวน เพราะเรื่องราวในอดีตยังตามมาวนเวียนกระเป๋า สตางค์อยู่ และเป็นการตัดสินใจว่าน่าเขียนถึงอดีตก่อนที่จะพูดถึงการลงทุน เพราะผมว่า ผมควรย้อยมาดูข้อ ผิดพลาดของตัวเองกับการแก้ไข ก่อนดีกว่า เพราะจะได้วัดความเปลี่ยนแปลงได้ และชีวิตไม่ได้มีด้านสว่าง ด้านเดียวทุกคนมีด้านมืด ของตัวเอง แต่ใครจะยอมรับและปรับปรุงแก้ไข สำเร็จหรือไม่สำเร็จก็อีกเรื่อง
โดยส่วนตัวเติบโตมาด้วยการเลี้ยงดูแบบตามใจ .. รสนิยมสูง รายได้ต่ำ จำได้เลยว่า ตอน 9 ขวบ ขอ พ่อไปกินข้าวผัดในโรงแรม แทนที่จะกินร้านหน้าปากซอย …ตั้งแต่นั้นมา จะโดนแซวตลอด การใช้เงินไม่ต้องพูดถึงไม่คิดว่าเงินจะหมดหรือจะขาด แต่จริงๆแล้วไม่มีให้ใช้แบบลูกเศรษฐี แต่ทำตัวคล้ายๆๆ และแล้วเมื่อพายุ จากหลายๆ เรื่อง หลายๆลูก รวมกันเป็น Tornado นับตั้งแต่ รถยนต์สุดหรู นาฬิกาสุดเทห์ สถานที่เที่ยวสุด Hip ร้านอาหาร สุดโรแมนติ มือถือใหม่ตลอดๆ คอมพิวเตอร์รุ่นใหม่ ตุ๊กตาสุดสวยและแสนดี (เพราะผมซ่าส์เอง) แค่กล่าวมาแค่นี้ก็พอจะเดาออกนะครับ ว่า Tornado ลูกแรกจะน่ากลัวขนาดไหน ……
Tornado ลูกแรกมาด้วยความแรงระดับ 1.5 ล้าน นี่เฉพาะในส่วนที่เหลือจากกากพัดผ่าน ไม่รวมสิ่งของมีค่า และเงินสดที่ถืออยู่ ผมก็ยังงงว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร ทั้งๆๆ ที่เรามี Radar ตรวจจับอยู่กับบ้านแล้ว เข้าใจว่าผมไม่ยอมฟัง Radar นั้นเอง นี่เป็นเหตุการณ์ ประมาณ 6 ปี มาแล้ว วันนี้ ผมจึงไม่โทษใครทั้งนั้น แต่ผมไม่อยากลืม เพราะวันนี้ ผมคิดเอาเองว่าผมเปลี่ยนไป (ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปจริงหรือเปล่า) เพราะผมมีความคิดใหม่ ความเข้าใจในความจริง และแรงจูงใจ จาก นางฟ้าของผม และอีกอย่างคือ ผมเจอ บทเรียนจาก Tornado ครั้งที่ สอง เมื่อ ปี 2550 ผมไม่แน่ใจว่า ผมโดย Tornado ลูกนี่คนเดียวหรือเปล่า แต่นึกอีกที น่าจะโดดกันทั่วประเทศครับ แต่เท่าที่ดูจากประสบการณ์ผมไม่น่าจะพลาดเสียหายจากลูกที่ สอง อีก แต่ก็พลาดเพราะมีปัจจัยอื่นในองค์ประกอบชีวิต เลยทำให้ไม่รอด เอาว่าจะเปิดเผยให้หมด เผื่อคนอื่นๆจะได้ไม่เดินตาม บางทีคุณไม่จำเป็นต้องเดินตามไปดูถึง ตาพายุ ของ Tornado ก็ได้ ดูใน Discovery Channel ก็ พอ และผมต้องการ เตือนตัวเองให้เข้าไปในระดับ เซลล์ของร่างกาย เพื่อสร้าง Radar เตือนภัยเป็นของตัวเองสักที สร้างมาตลอดชีวิต ไม่เสร็จสักที และไม่อยากเป็นชายที่ได้ชื่อว่า พลาด 3 ครั้ง หรือ บวช 3 ที ก็ยังผิดอยู่ และข้อที่ผิดพลาดที่ผมพบก็คือ ใจ ของผมนั้นเอง เพราะผมหาใจตัวเองไม่เจอ ผมก็เลยไม่สุข ผมไปทะเลบ่อย ผมเลยให้ใจออกทะเลซะเลย ใจเลยไม่ยอมกลับฝั่งสักที ชอบมากครับ เพลง ทะเลใจ …..
ถ้าเราหาใจตัวเองไม่พบเราก็จะไม่พบความสุขที่แท้จริง เพราะผมลองมาหมดแล้วครับ สุขทางสัมผัส ทาง หู ทาง ตา ทาง จมูก ทาง กาย ทาง ลิ้น ทางใจ ท่าน ว บอกว่า เคยได้ยินเรื่องตามใจไหม คำว่าตามใจนี่ ถ้าตามใจแบบโง่ ๆ คือ ใจมันอยากแล้วตามมันหมดเลยนี่ คือตามใจแบบ โง่ๆ และแล้วมันก็ทำให้ชีวิตผม โง่ไปเลย แต่ไม่เป็นไรครับ เรายัง ตั้งหลักใหม่ได้ ตราบเท่าที่มีลมหายใจ และกำลังใจ และแรงจูงใจ จากนางฟ้า แต่ผมก็ไม่มั่นใจนะครับ ว่า นางฟ้า ของผม เค้าจะยังยอมเป็น แรงจูงใจ ให้หรือเปล่า เพราะ ผู้ชายอะไร พลาดได้ตั้ง สอง ครั้ง แต่มันคือความจริงครับ ขนาดผู้ใหญ่ หลายคนอย่าง ปรามาศ ผม หยักคิ้ว ใส่ มองด้วยหางตา ทำงั้นได้ ครับไม่ว่าอะไร จะได้เป็นแรงผลักส่งให้กับผม และ สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ดีเสมอครับ ..ชีวิต มีวันใหม่เสมอ …
แต่ยังไงความจริงก็คือความจริง ปัญหามีไว้แก้ไม่ได้มีไว้แบก ผมต้องนำสายตาดูมิ่น ดูแคลน และคำพูดต่างๆมาเป็นพลัง ในการกลับมา I shall retune และในการ Turn ครั้งนี้ต้องขอบคุณ นางฟ้า ของผมไว้ มากที่สุด เพราะ ถ้าไม่มีคุณผมคงไม่มีวันนี้ ถึงจะดูไม่มีอะไรมากมายก็ตาม แค่ได้เจอ ก็สุขใจ แค่ได้คิดถึงก็มีพลัง แล้วครับ Tornado ลูกแรก แก้ด้วย แรงจูงใจจาก นางฟ้า เพราะต้องสำเร็จ เราถึงจะกล้าออกไปยืนเคียงข้างเธอ ตอนนี้อาจจะต้องต่อให้คนอื่นไปหลาย กิโลก่อน แต่ผมมีความเชื่อ ว่ายังไง นางฟ้า ก็ยืนข้างผม และเครื่องผมแรงอยู่แล้ว เดี๋ยวก็ตามทัน และ เพลง ทะเลใจ ก็ช่วยได้เยอะครับ (หาใจให้เจอก็เป็นสุข) และความสำเร็จแรกที่มอบให้ The Angel คือ การลดน้ำหนักได้ 10 กก และกำลังจะลดให้ได้อีก 5 กก
ทะเลใจ ศิลปิน ยืนยง โอภากุล
http://www.youtube.com/watch?v=82a6x5-ynfQ
แม้ชีวิตได้ผ่านเลย
วัยแห่งความฝัน
วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่
เพียงตัวและจิตใจ
เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
เหมือนชีวิตผันผ่าน
คืนวันอันเปลี่ยวเหงา
ตัวเป็นของเรา ใจเป็นของใคร
มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน
คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัว ตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหนใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ
เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว
คืนและวันอันน่ากลัว ตัวแพ้ใจ
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์
อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
คืนนั้นคืนไหนใจเพ้อฝัน
คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
No comments:
Post a Comment